Hoofdsponsor

MIK Openingstocht 2014

Motorrijders en automobilisten moeten weer aan elkaar wennen klinkt het op het nieuws. Met dit mooie weer gaan motorrijders weer massaal de weg op en daardoor ontstaan vaak onveilige situaties. De bond van motorrijders waarschuwt via het nieuws hun leden. Een terechte waarschuwing denk ik. Deze waarschuwing is ook van toepassing voor ons wielrenners. We gaan weer massaal de weg op en medeweggebruikers moeten ook aan ons wielrenners wennen. Deze inleiding wil ik jullie meegeven voor het nieuwe seizoen. Een seizoen waar (hopelijk) iedereen zijn verantwoordelijkheden neemt en onze veiligheid en ons imago een aandachtspunt zal zijn.
Zaterdagmorgen en de zon schijnt. Eerder deze week heb ik de route al een keer gefietst. De route bevalt me. De stop is op 50km en op een schitterende locatie. Hopen dat het droog blijft. Bij Multikozijn staan tientallen fietsen. Mooie opkomst denk ik, en maak me gelijk zorgen over de veiligheid. Er staat veel wind en niet iedereen heeft deze winter getraind. (zoals ik) We maken twee groepen en toeren richting Nijkerk. Roel en Harry pakken de kop en willen die (zo te zien) niet meer afstaan. Ik moet Roel temperen. Roel is een van die mannen die wel in de winter is blijven fietsen. Het tempo ligt ietwat aan de hoge kant. De wegkapiteins grijpen in. Maarten, Sjaak, Rutger en ikzelf hebben zich opgeworpen als wegkapitein. Het is weer even wennen. Te hard, te zacht, zeg het maar. We hebben twee groepen die eigenlijk te groot zijn. Maar de wegen zijn rustig en het tempo is goed te volgen voor (bijna) iedereen. De wind waait zeer stevig vanuit het zuidwesten en de temperatuur is voor de tijd van het jaar heel redelijk. Iedereen lijkt te genieten van onze eerste gezamenlijke tocht. Onze voorzitter is opvallend rustig, of zou dat komen omdat hij in groep twee rijdt? Via Nijkerk, Zwartebroek en Voorthuizen rijden we richting Stroe. Roel is niet van kop te krijgen en met de wind recht op de kop profiteren we van zijn inspanningen. De tweede groep zijn we uit het zicht verloren. In de verte zien we Goudsberg liggen in al haar glorie. Deze beroemde puist doemt op vanuit het niets. Moeten we daar tegen op rijden hoor ik iemand zuchten. Jazeker, deze beklimming luidt het einde in van het eerste deel van de route. Vol goede moet beginnen we met de aanloop. Pittig, maar te doen. De klimmers van onze club nestelen zich in de voorste gelederen en voeren het tempo op. Het duurt niet lang of het halve peloton moet lossen. Als het echt steil begint te worden vallen we meer renners af. Het is wachten op een demarrage. Die komt er (gelukkig) niet. Met een selecte groep komen we uiteindelijk op de top. We genieten van het uitzicht. We besluiten even te wachten en al snel zijn we weer compleet. Wat volgt is de koffie met appelgebak. De Lunterse Boer. Hoe verzin je het. Midden in een bos, boven op een berg. Maar het is er fantastisch. Een mooi locatie en de koffie smaakt naar meer. En het smaakt des te beter als de voorzitter weet te melden dat de koffie is gesponsord door Heinen & Hopman. Dat horen wij Mikkers graag. Het is gezellig en zouden graag blijven zitten, maar we moeten verder.

We stappen weer op de fiets en maken ons op voor de laatste 35 km. Groep 1 ontstaat op een natuurlijke wijze en we rijden in een rustig tempo richting Lunteren. Martie en Harry pakken de kop en rijden vol overgave richting de Glind. Rutger belt me met de mededeling dat ze de weg kwijt zijn. De weg kwijt? Hoe kan dat nu? Hoe kun je hier nu verdwalen? Weet dan helemaal niemand de weg in deze contreien? Kennelijk niet. Maarten neemt zijn verantwoordelijkheid en wacht groep 2 op. De eerste groep rijdt in een heerlijk tempo richting Leusden Zuid. De zon begint te schijnen en we genieten van de uitgestrekte moerassen om ons heen. Wat een prachtige natuur zo dicht bij ons vertrouwde dorpje. Op laan 1914 is de laatste zware helling van de dag. Hier vallen wat slachtoffers, maar zoals Mikkers doen wachten we netjes op elkaar. De laatste kilometers zijn een makkie. We hebben de wind in de rug en met een lekker zonnetje erbij hobbelen we richting Evert. Van groep twee horen wij taal noch teken. Als we het Multikozijn clubhuis binnen komen zien we Maarten zitten in een ruimte blauw van de rook. Wat is er gebeurt? Is Maarten begonnen met roken? Heeft hij het clubhuis in brand gestoken? Nee, Ever staat saté te bakken. We geloven onze ogen niet. Maarten heeft zijn portie al op. Maarten is namelijk een heel verstandig mens. Wachten op Rutger en zijn volgelingen is zinloos. Maarten had er nu nog gestaan als hij niet had besloten om na tien minuten door te rijden. Groep twee was namelijk verdwaald. Groep twee was hopeloos verdwaald. Na de saté en diverse biertjes kwam uiteindelijk ook groep twee binnen. De stemming was opperbest. Ze vonden de natuur zo mooi dat ze hadden besloten wat extra lusjes te rijden. Evert serveert de laatste saté uit en verhalen worden uitgewisseld. We kunnen weer speken over een zeer geslaagde openingstocht die zeker niet saai was. De toon is gezet en hopelijk staan we aan het begin van wederom een sportief en veilig fiets jaar.
Groet, Jaco ‘boot’ Heinen


Over de Schrijver



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar Top ↑
  • Hoofdsponsor:

    Hoofdsponsor
  • Websponsor:

    Websponsor
  • Overige Sponsoren:

    Steven Koelewijn
  • Eresponsor

    VEBO

(function(i,s,o,g,r,a,m){i['GoogleAnalyticsObject']=r;i[r]=i[r]||function(){ (i[r].q=i[r].q||[]).push(arguments)},i[r].l=1*new Date();a=s.createElement(o), m=s.getElementsByTagName(o)[0];a.async=1;a.src=g;m.parentNode.insertBefore(a,m) })(window,document,'script','//www.google-analytics.com/analytics.js','ga'); ga('create', 'UA-52600322-1', 'auto'); ga('send', 'pageview');