Gepubliceerd op april 26th, 2015 | door Roel

Clinic Baanwielrennen Amsterdam

Wat een sensatie afgelopen donderdag 9 april bij de clinic Baanwielrennen!

Na wat organisatorische perikelen met de baan in Apeldoorn zijn we uitgeweken naar de wielerbaan Amsterdam waar 24 Mikkers een beetje verlegen hun opwachting maakten op het middenterrein.

Veel jongens vielen letterlijk een beetje stil toen ze de stijle kom-bochten van de 200 meterbaan met eigen ogen zaten. ‘Moeten we hier onze rondjes rijden’; ‘Dat durf ik nooit’; ‘Ik val naar beneden’. Dat zeiden ze natuurlijk niet van te voren, maar die verhalen hoor je wel dan weer achteraf 😉

Na het omkleden kwamen we met al onze spullen uit de kleedkamer weer op het middenterrein (het blijft toch Amsterdam) en kregen we de 1e introductie van onze trainer Caspar die uitleg gaf over materiaal, fiets en de eerste beginselen van de baan. Casper bleek met zijn humor aardig op de lijn te zitten met ons en we hebben daarom ook veel om hem moeten lachen; hij deed het top.

Nadat we alle banden op spanning hadden, mochten we inrijden op de betonstrook en konden we wennen aan een fiets zonder remmen, versnellingen en alle andere frutsels die je niet nodig hebt. Gewoon een kale fiets, gemaakt om heel hard te koersen. Na het inrijden zette Caspar voorzichtig wat pionnen neer op het rechte stuk van de baan en mochten we de houten baan op; bij de meesten ging dit top en sommige haantjes binnen de groep begonnen al wat harder te rijden en in te halen.

Hierna kregen we een uitleg over het rijden, inhalen, blauwe, zwarte en groene stroken en wat je vooral niet moet doen (links inhalen bv). Belangrijkste advies dat we kregen: zorg dat je minimaal 35 kilometer per uur rijdt door de bochten, dan val je niet naar beneden 😉 Dus wij allemaal in een treintje achter de trainer aan, die de snelheid steeds meer opvoerde. En pats… daar gingen de eerste door de bochten heen. Al snel kregen we vertrouwen en doken we één voor één de steile bochten in. Het hek was al snel van de dam en met 24 man draaiden we met ca 40km per uur met redelijk gemak onze rondjes. Wat een top-ervaring is dit zeg!

Op het eind van de clinic moesten we uiteraard nog even weten wie het snelst was over 200 meter en werd een mini-tijdrit gereden van één ronde. Eerst een ronde zo snel mogelijk inrijden, dan werd je één ronde geklokt. De kunst is hierbij geen onnodige meters te maken en zo hard mogelijk binnen de rode en zwarte lijn te blijven sprinten. Gaaf om te doen! De gemiddelde Mikker reed een ronde tussen de 15 en 16 seconden. Een paar uitzonderingen die in de 14 reden waarbij Sjaak de beste sprinterbenen had:

Sjaak van Halteren: 14:29

Marty de Graaf: 14:52

Jan de Graaf 14:61

Henk Koelewijn: 14:70

Martijn Kos: 14:74

Robert van Rijn: 14:92

Marcel Muijs: 14,92

Uiteindelijk vlogen de ca 2,5 uur clinic om en waren we om ca 23:30 weer in het dorp terug. Was erg geslaagd!

Deze activiteit is absoluut voor herhaling vatbaar en zetten we als activiteitencommissie over bijvoorbeeld twee seizoenen wel weer op de agenda.