Hoofdsponsor

Alpe d’HuZES 2015

Zaterdag

Na maanden van voorbereiding met een mooi sponsorbedrag op zak was het Dreamteam klaar om de uitdaging aan te gaan. Om 6 uur vertrok het Dreamteam met z’n vijven richting Le Bourg d’Oisan voor een reis van 1100 km. Teamlid Frank van den van den Bos was op donderdag al vertrokken om het dorp te waarschuwen dat wij in aantocht waren. De reis verliep voorspoedig (vak 410 begroete onderweg zelfs gemoedelijke 010) zodat wij na 11 uur rijden bij ons huisje, de basis arriveerde. S ‘avonds hebben we als compleet Dreamteam aangevuld met Agnes vermakelijk gegeten, een glas wijn over de rug van Rut werd gecompenseerd met een rondje witte wijn ongeacht wat er gedronken werd, dus bij een entrecote over Rut hadden we……..

Zondag

Met een heerlijk ochtendzonnetje werd het ontbijt in de tuin geserveerd, waarna wij ons klaar maakte voor de eerste hoogtemeters. Gezamenlijk (Dreamteam en Agnes) vertrokken we richting Allemond waarna Theo en Pascal kozen voor de “Panoramaroute” (Villard Reculas; Huez; La Garde; Auris) terwijl de rest een rondje stuwmeer voldoende vond. Team BF koos er voor de Alpe d’Huez te beklimmen waarna Frank en Rut volgden. Pascal werd ook nieuwsgierig en ging ook alvast boven kijken. Dat viel niet mee, bij bocht 6 schoot de kramp al in de benen.

Maandag

Vandaag vertrok Frank richting Lyon om het vrouwelijk begeleidingsteam (onder  begeleiding van Fin) van het vliegveld te halen. Ronald laste een rustdag in, Robert en Agnes gingen voor de Col d’Ornon terwijl de overgebleven Dreamteam leden vertrokken richting Allemond om daar samen met Team BF de Croix de Fer  te bedwingen. 30 km klimmen 6% gem. en 1800 hm, een prachtige klim welke werd beloond met een pasta op de top. De klim werd vervolgd naar de top van de Glandon, Team BF twijfelde of ze het nog aan konden maar de 100 m was nog net te doen.  Aangekomen op de basis waren de vrouwen Francis, Jobina en Jolanda ook gearriveerd. Lusanne en Fin verbleven bij opa en oma in de caravan.

Dinsdag

Vandaag vertrok Pascal in de vroegte naar de top van Alpe d’Huez om zich daar door een zeer ervaren dame te laten masseren (naar zijn mening iets te veel jaren ervaring). Met de spieren weer in topconditie en de startbewijzen als windvanger werd de afdaling ingezet om beneden samen met Frank, Rut, Theo en Robert de training te vervolgen met de Col de Boer, ja ja Roberts favoriet. Tijdens ons verblijf werd al snel duidelijk dat Robert ook andere talenten had, moppen tappen. Van een stewardess die een kameel vast hield tot een halve kut…hu kip die een bochel kreeg. Tot ergernis van Ronald ging het lachen soms tot in de late uurtjes door.

Woensdag

Weer een prachtige zomerdag, met 7 dagen 30+ waren de weergoden ons goed gezind. Vandaag werd er niet gefietst, een rustdag. Ontbijten, rusten, veel water drinken, fietsen in orde maken, rusten, eten enz. De helmen werden voorzien van een ongermus zodat we goed herkenbaar waren Een hele dag niets doen, de spanning was voelbaar. Morgen was de grote dag. Het begeleidingsteam heeft vandaag de taak op zich genomen om de gehele wintervoorraad “Korenmolen” pannenkoekenmeel om te zetten in een flinke voorraad sportvoeding. S ‘avonds tijdens de bezinningsavond werd maar weer eens duidelijk gemaakt waar we het allemaal voor doen. Wat een verschrikkelijke ziekte.

Donderdag

Ding dong ding dong, 3:30 de wekker gaat af…. 4 juni Alpe d’HuZES. Theo is al op, de eerste fietsers hoor ik al richting de start rijden. Buiten is het niet kouder dan 15 graden, korte broek, armstukken toch maar een windvestje mee voor de afdaling. Beneden, Rut is al met Frank richting de start, Theo staat klaar en Team BF is in aantocht. Koffie, pannenkoek daar is Team BF al, alles bij me, we gaan. We sluiten aan in de lange stoet, waarvan de eerste zich al om 3 uur vooraan hadden genesteld. Nog 30 minuten, het is donker de straat wordt enkel verlicht door fietslampjes. Een mysterieuze aanblik de uitbundig versierde helmen, volle maan, wensballonnen banen hun weg richting de hemel, nog 5 minuten. Nadat de Burgervader van Utrecht het startschot gelost had gingen we stapvoets richting de start waarna we in het donker verdwenen richting de voet van de klim.

Donker, druk, steil op de 32 naar boven. Wandelaars stapvoets naar boven, de eerste fietsers moesten al afstappen en de weg lopend vervolgen. Eindelijk bocht 21, 20, 19 waar houd dit op 10, 11 soms zelfs 12%. La Garde bocht 16, hier was de tijdmeting en tevens verzorgingspost. Vanaf hier werd het even vlakker 7%, even op de 28. De eerste toeschouwers hadden zich op diverse punten verzameld. Een aanmoediging, dj op klompen, dansende dames, zingende hippie wat konden we het allemaal goed gebruiken. Bocht 7, weer een verzorgingspost, André Hazen zingt over bloed zweet en tranen, wist hij dat we er aan kwamen.  Bocht 5, de top in zicht het begint licht te worden. We stoempen omhoog 3, 2, 1 nu moeten we er toch bijna zijn. Een laatste lange weg brengt ons naar de top, onder de brug door. “Kom op Pascal, je bent er bijna” schreeuwt een toeschouwer. Recht, links ik zie de kerk al. Jaaaaa de finish in zicht al juichend worden we naar voren gestuwd. YES dat is één nog vijf te gaan……. Na de finish worden we verwelkomd door familie en vrienden en nog honderden die soms al om drie uur naar boven zijn gekomen.

Na de afdaling begin ik aan klim 2. Op de app. kan ik zien dat de rest ook boven is gekomen. Inmiddels is de zon boven de berg uitgekomen, de spieren zijn opgewarmd en het is al minder druk, het gaat nu soepeler dan de eerste klim. Na klim 2 dalen ik af richting de basis. Rut staat daar op het punt te vertrekken voor klim drie. Francis smeert een paar krentenbollen met kaas en we laden de fiets weer op. Klim 3 en 4 worden al zwaarder. Tijdens klim 4 loopt de temperatuur al op naar de 30. Bouillon, komkommer met zout, appeltje, banaantje, glaasje water natte spons de verzorgen onderweg is fantastisch. Bocht 7, Arnold en Thea staan mij op te wachten bij het spandoek wat ze voor mij hebben opgehangen, toppers zijn het . Grrkrx.. ketting er af, na 2 bochten gebeurt het weer. De 32 kan ik tijdelijk niet gebruiken. Boven gekomen direct naar de mecaniciens van Bike totaal. Deze toppers zijn hier de hele week belangeloos in de weer om diverse mankementen op te lossen en menig fiets van een 32 te voorzien. Na een paar kabels te hebben aangedraaid loopt alles weer als een zonnetje. Inmiddels begonnen aan klim 5. De zon staat nu vol op de berg, 40 graden de warme lucht koelt af in de longen. Bocht 21 puf……….bocht 20 puf puf………..als ik  eerst maar bij bocht 16 ben. Boven beginnen de eerste wolken te verschijnen, ik hoor dat het over een uur gaat regenen. Kom Pas doorrijden, je bent bijna  boven. Boven gekomen gun ik me weinig rust, heb geen zin om op een nat wegdek af te dalen. Als ik bijna beneden ben begint het te regenen. Ik rij door naar de basis waar ik mijn uitrusting voorzie van overschoenen en een regenjas, de fiets in regenmodus. Inmiddels is Rut ook aangekomen, het hoost. Rut twijfelt nog voor klim zes. Inmiddels is het gaan druppelen en ik vervolg mijn weg naar boven. Klim 6, gehoopt en gedroomd als je hier de hele week bent en je ziet waar je het voor doet. De adrenaline stroomt door mijn aderen, voel me geweldig ,Pas het gaat je lukken. Voor ik het weet ben ik bij bocht 16, het is inmiddels droog en de stoom stijgt op van het warme asfalt. Iedereen die ik voorbij rij wens ik succes, euforie ik ben pas in bocht 11. Alle vrijwilligers bedank ik en vervolg al zingend mijn weg. Bij bocht 7 kom ik Ronald 410 tegen, nadat hij al eenmaal omhoog is gefietst loopt hij ook nog eens naar boven, fantastisch wat een moraal wat een vent, onze teamcaptain. Ik vervolg mijn weg naar boven bocht 2, 1 jaaaaaaaaaa, de finish. Na vijf keer lijkt het wel of ik hier dagelijks kom, de zesde keer langst een haag van mensen de twee in roze gehulde dames staan mij op te wachten. Ik heb het gehaald………..voel me goed, gelukkig denk aan al de foto’s van de dierbaren die ik onderweg gezien heb, mensen die er niet meer zijn, bagage van vele, voor hun doen we dit. Natuurlijk ook een beetje voor mezelf. We worden onthaald als helden, gladiatoren die de arena betreden.

Frank heeft zichzelf overtroffen en is voor de vijfde keer naar boven gekomen, grote klasse!

Robert had het na 2 klimmen en 2 afdalingen wel gehad. Door zijn beperking kan hij niet afdalen op de fiets en moet zodoende met de lift naar beneden, hij is daar bijna twee uur mee bezig. Wie zie bij mijn 5de afdaling naar boven komen, Robert voor klim 3! Zijn vierde jaar, 12 keer naar boven, übermensch!

Theo, m’n trainingsmaatje, 4 keer naar boven in constante tijden van rond de 1:30. Helaas moest hij op advies van de dokter zijn verdere uitdaging staken. Niet te min een top prestatie, geweldig.

Rut was inmiddels begonnen aan klim 6. Wat een vent, vorig jaar 6 maal omhoog en nu zit hij voor op die koers. Doorkomst bocht 7 was hij gepasseerd, hij is in aantocht. “Ja daar zie  ik Rut” emotioneel fiets hij over de finish, tranen van geluk wat een held, ja helden bestaan nog. In twee jaar 12 keer de berg op, bewogen jaren veel verloren maar ook veel ontvangen.

Nog twee helden, Peter en Lammert. Beide reden ook met veel bagage omhoog, beide 4 maal de berg op! Team BF, Best Friends of nog beter Best Forever!

1, 2, 3, 4, 5, 6 beklimmingen, sommige misschien alleen de laatste twee bochten, iedereen doet van in zijn of haar mogelijkheden ligt. Iedereen gaat tot het uiterste voor de sponsors die geld geschonken hebben, de vrijwilligers en alle toeschouwers met uiteindelijk als doel dat kanker i.p.v. een dodelijke ziekte een chronische ziekte kan worden en er aan bij mag dragen dat een leven met kanker ook een waardig en goed leven kan zijn.

Vrijdag

182 km bijna 6700 hm, 6 keer omhoog. Dreamteam 26 beklimmingen, team BF 8 beklimmingen. Bunschoten staat weer op de kaart, we mogen trots zijn, al schrijf ik dit zelf. Gisteren is het niet laat geworden moe maar voldaan waren we. Vandaag stijve benen, rustig aan, genieten van het mooie weer de dames bedanken en uitzwaaien voor hun reis terug. De was, amorette-cake, morele steun, gezelligheid een lach een traan geweldige dames BEDANKT!

Zaterdag

Vandaag naar huis. De reis voorloopt voorspoedig, in Luxenburg enige vertraging, maar na 12 uur in de bus komen we weer veilig in Nederland aan. Een ieder krijgt bij thuiskomst een warm en feestelijk onthaal, in één woord geweldig! Ronald, Robert, Theo, Rut, Frank, Peter en Lammert bedankt voor deze geweldige ervaring! Wie zal Ronald volgend jaar vergezellen om deze fantastische uitdaging aan te gaan, er wordt al gespeculeerd…….

 

Iedereen nogmaals bedankt voor alle steun, aanmoedigingen en bedankjes op FaceBook en WhatsApp!

 

Pascal de Graaf

Dreamteam

Team BF

 


Over de Schrijver



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar Top ↑
  • Hoofdsponsor:

    Hoofdsponsor
  • Websponsor:

    Websponsor
  • Overige Sponsoren:

    Steven Koelewijn
  • Eresponsor

    VEBO

(function(i,s,o,g,r,a,m){i['GoogleAnalyticsObject']=r;i[r]=i[r]||function(){ (i[r].q=i[r].q||[]).push(arguments)},i[r].l=1*new Date();a=s.createElement(o), m=s.getElementsByTagName(o)[0];a.async=1;a.src=g;m.parentNode.insertBefore(a,m) })(window,document,'script','//www.google-analytics.com/analytics.js','ga'); ga('create', 'UA-52600322-1', 'auto'); ga('send', 'pageview');